Η ΕΘΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

H συλλογή μας αυτή με αινίγματα, προορίζεται για τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου. Η πρωτοτυπία της έγκειται στο ότι δίδεται πρώτα η λύση και κατόπιν η αινιγματική ερώτηση, προσφέροντας έτσι τα αντι-αινίγματα. Μία όμορφη γνωριμία με ενδιαφέρουσες εικόνες που θα χρησιμέυσουν στην περαιτέρω εκπαίδευση. Δίδοντας πρώτα τις λύσεις στα αινίγματα, αναπτύσσεται και καλλιεργείται καλύτερα η φαντασία και ο τρόπος περιγραφικής σκέψης.

Όλες οι περιγραφικές αλληγορικές εξηγήσεις είναι χαρακτηριστικές, και πλουτίζουν τα παιδιά με όμορφες παραδοσιακές εικόνες. Τα λήμματα είναι ταξινομημένα θεματολογικά και αλφαβητκή σειρά, περιέχονται δε -397- αντι-αινίγματα.

Σε μια μικρή αναδρομή, θα θέλαμε να αναφέρουμε 2 αινίγματα, που μείνανε στην ιστορία στο πέρασμα των αιώνων:

1. Στον Οιδίποδα, στην αρχαιότητα, τέθηκε από την Σφίγγα (τερατώδες ζώο υπό μορφή αγάλματος, που βρισκόταν έξω από την αρχαία Θήβα), το εξής αίνιγμα: “Ποιό ζώο είναι την αυγή τετράπουν, τη μεσημβρία δίπουν και την εσπέρα τρίπουν;” Ο Οιδίποδας κατά την παράδοση έλυσε το αίνιγμα, επρόκειται για τον άνθρωπο, που στη  βρεφική ηλικία βαδίζει με χέρια και πόδια, έπειτα στηρίζεται μόνο στα δύο του πόδια, και όταν γεράσει χρησιμοποιεί και μπαστούνι. Μετά τη λύση του αινίγματος από τον Οιδίποδα, κατεκριμνήσθηκε από το βάθρο της η Σφίγγα και θρυματίστηκε. Έτσι απελευθερώθη πόλη των Θηβών, και ανακηρύχθηκε ο Οιδίποδας βασιλιάς της.
2. Η παράδοση μας λέει, μάλλον ειρωνικά, ότι ο Όμηρος, πέθανε από τον καημό του γιατί δεν μπόρεσε να λύσει το αίνιγμα που του απηύθηναν οι ψαράδες του νησιού Ίος, τους οποίους είχε ρωτήσει, τι είχανε πιάσει στα δίχτυα τους. Εκείνοι του απαντήσανε: “Όσα πιάσαμε τ’ αφήσαμε κι όσα δεν πιάσαμε τα κρατούμε”, εννοώντας τις ψείρες που κατά το ψάρεμα είχαν πιάσει και πετάξει, ενώ αυτές που δεν έπιασαν, τις είχανε επάνω τους!

Νομίζουμε ότι η συλλογή μας αυτή, θα φανεί χρήσιμη σε κάποιο στάδιο της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Θεωρούμε απαραίτητο να ευχαριστήσουμε, στο σημείωμα μας αυτό, τον Εκδοτικό Οίκο “Μπαρμπουνάκης” για την τόσο φροντισμένη έκδοση του βιβλίου μας αυτού.

(από την εισαγωγή του βιβλίου)