ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Όχι δεν είναι διαφορετικά τα παιδιά μας από τα υπόλοιπα. Απλά οι ανάγκες τους είναι διαφορετικές. Θα πρέπει, εμείς οι μεγάλοι ν’αλλάξουμε λίγο τη στάση μας και τη συμπεριφορά μας απέναντι τους και να μάθουμε και στα δικά μας τα παιδιά, ν’αγαπούν και να θεωρούν αδελφό τους κάθε τέτοιο παιδάκι.

Πρέπει να παραδεχτούμε το σφάλμα μας. Είμαστε αδύναμοι να τα βοηθήσουμε, δεν καταφέρνουμε να τα διδάξουμε, δεν μπορούμε να τα θεραπεύσουμε. Έτσι λοιπόν, τα παρατήσαμε στην ατελείωτη μοναξιά τους, τα φορτώσαμε τον κατατρεγμό μας και σαν απλοί θεατές παρακολουθούμε να ανεβαίνουν ένα – ένα το Γολγοθά τους. Μονάχα τους και βοήθεια καμμιά. Αν αυτό λέγεται σήμερα πρόοδος, δικαιοσύνη κι ανθρωπιά, θα πρέπει ν’ αναρωτιόμαστε όλοι μας, μήπως έχουμε γεννηθεί σε λάθος εποχή.